Πριν από τρεις μόνο εβδομάδες, οι συμπολίτες μας παρακολουθούσαν με αγωνία και συγκίνηση τις προσπάθειες διάσωσης ενός ζιφιού (κητώδους), που είχε εκβραστεί ζωντανός στις ακτές των νοτίων προαστίων της Αθήνας. Ήταν τότε, που σε ζωντανή μετάδοση από την τηλεόραση της ΕΡΤ1 ο Δρ. Αλέξανδρος Φραντζής από το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος επισήμανε ότι την ίδια στιγμή που γινόταν η προσπάθεια διάσωσης του ενός ζιφίου, οι ελληνικές αρχές έκαναν σεισμικές έρευνες στην Ελληνική Τάφρο στο Ιόνιο Πέλαγος καταστρέφοντας “το σπίτι των ζιφιών”.

Την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022 τα γεγονότα επιβεβαιώνουν με τραγικό τρόπο όσα είχε δηλώσει εκείνες τις ημέρες. Τουλάχιστον δύο ζιφιοί εκβράστηκαν ζωντανοί στις δυτικές ακτές της Κέρκυρας, την ώρα που το ερευνητικό σκάφος SW Cook πραγματοποιούσε ηχητικές εκρήξεις με εντάσεις ήχων που μπορούν να ακουστούν υποβρυχίως μέχρις ακτές της Αφρικής! Έτσι γίνονται οι λεγόμενες σεισμικές έρευνες, που ψάχνουν για υδρογονάνθρακες κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.

Όταν ένα κητώδες εκβράζεται στις ακτές με αυτό τον τρόπο, αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου της καταστροφής που γίνεται στο θαλάσσιο περιβάλλον, γιατί μόνο το 3-15% των ζώων που θα υποστούν σοβαρές βλάβες φτάνουν στις ακτές. Όλα τα άλλα θα πεθάνουν στα ανοικτά και θα βυθιστούν χωρίς να καταγραφούν ποτέ. Επιπλέον, η συνολική ζημιά σε επίπεδο οικοσυστήματος είναι άγνωστη, δεδομένου ότι μπορεί να καταστρέφεται μαζικά η τροφή των κητωδών, δηλαδή τα μεσοπελαγικά και βαθυπελαγικά καλαμάρια, με συνέπειες ολέθριες για πολλά ζώα που τρέφονται με αυτά.

Η Ελληνική Τάφρος και το βορειότερο Ιόνιο Πέλαγος αποτελούν “Σημαντικές Περιοχές Θαλάσσιων Θηλαστικών” (ΙΜΜΑ), δηλαδή περιοχές παγκοσμίου σημασίας για τα κητώδη και ειδικά για τους ζιφιούς και τους φυσητήρες του πλανήτη. Το σκάφος SW Cook σαρώνει και ηχοβολεί αυτές τις περιοχές εδώ και εβδομάδες χωρίς να υπάρχει καμία ουσιαστική πρόβλεψη για τις περιβαλλοντικές συνέπειες. Πρόκειται για περιβαλλοντικό έγκλημα για το οποίο δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς και σίγουρα δεν έχει ερωτηθεί η ελληνική κοινωνία.

Καλούμε τους πολίτες και την πολιτεία να αναρωτηθούν αν θέλουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να ζήσουν σε μια θαλασσινή χώρα με θάλασσες που θα είναι πια έρημες και βρώμικες. Θάλασσες όπου δεν θα υπάρχουν πια δελφίνια, ζιφιοί ή φυσητήρες, ενώ στο νερό τους θα επικρατούν τα πλαστικά, ο θόρυβος, η ρύπανση και οι πλατφόρμες εξορύξεων. Αν δεν θέλουμε ένα τέτοιο μέλλον, στο οποίο όλες οι τοπικές κοινωνίες, που σήμερα ζουν από τον θαλάσσιο τουρισμό θα μαραζώσουν, τότε είναι καιρός να νοιαστούμε σοβαρά και να δράσουμε έμπρακτα για το θαλάσσιο περιβάλλον μας, αλλάζοντας πορεία άμεσα!»