Από το 2011, οι ελληνικές κυβερνήσεις ξεκίνησαν μια πολιτική επιδοτήσεων της ελληνικής γουνοποιίας που φούσκωσε τεχνητά αυτή τη βάναυση, μη-βιώσιμη και παρακμάζουσα δραστηριότητα, στην οποία υποφέρουν στη χώρα μας πάνω από μισό εκατομμύριο ζώα ετησίως.

Σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συνέβη στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια η γουνοποιία απαγορεύτηκε στην Πολωνία (2020), στη Σλοβακία και στη Σερβία (2019), στο Λουξεμβούργο, στο Βέλγιο, στη Νορβηγία και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (2018), στην Κροατία, στην Τσεχία και στη Βόρεια Μακεδονία (2017), στην Ιαπωνία (2016), στην Αυστρία (2004) και στο Ηνωμένο Βασίλειο (2002). Αυτό συνέβη λόγω της μη-βιωσιμότητας του κλάδου (η ζήτηση για τέτοια προϊόντα μειώνεται διαρκώς) και της μεγάλης απέχθειας της κοινωνίας προς την ωμότητα και τη βαναυσότητα της γουνοποιίας (στην Ελλάδα το 83% των πολιτών δεν συμφωνούν με τις επιδοτήσεις στη γουνοποιία).

Προφανώς όμως οι Μητσοτάκης, Τσίπρας, Σαμαράς και τα άλλα παιδιά ξέρουν κάτι που δεν γνωρίζουν οι ηγέτες των υπόλοιπων κρατών.

Πριν λίγες ημέρες, στις 25/9/2020, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αποφάσισε να επιδοτήσει με άλλα 3,000,000 ευρώ τα εκτροφεία και τις επιχειρήσεις γούνας στην Ελλάδα. Μερικά εκατομμύρια ακόμα πεταμένα. Μερικά εκατομμύρια ακόμα υπέρ του βασανισμού και του θανάτου των ζώων. Άλλα τρία εκατομμύρια από τα λεφτά μας που δίνονται από την κυβέρνηση στα ισχυρά λόμπι, ως λύτρα για τις ψήφους που αυτά κρατάνε ομήρους. Ως πότε;