Από το 2021, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Αυστρία και η Ολλανδία κάλεσαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θεσπίσει μέτρα για την κατάργηση της παραγωγής ζωικής γούνας. Πολλές άλλες χώρες όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Βουλγαρία, η Σλοβενία, το Λουξεμβούργο και η Σλοβακία υποστήριξαν την πρόταση αυτή, για λόγους που αφορούν όχι μόνο την ηθική αλλά και την προστασία της δημόσιας υγείας από τη διασπορά της  COVID-19 που έπληξε τα μινκ (βιζόν) σε μονάδες εκτροφής. Μάλιστα οι εκπρόσωποι της Πολωνίας τόνισαν ότι η κατάργηση της γουνοποιίας είναι αναγκαία ώστε να αποφευχθεί τόσο μια σημαντική εστία μόλυνσης του γενικού πληθυσμού, όσο και μια νέα, ενδεχόμενη μετάλλαξη του ιού.

Η κατάργηση της βιομηχανίας (ζωικής) γούνας απασχολεί την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ έχει ήδη εφαρμοστεί σε πολλές χώρες ξεχωριστά, με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο, από το έτος 2000. Το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου σύντομα ακολούθησαν κράτη όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, η Κροατία, η Σλοβενία, η Σερβία κ.ά. Ορισμένες άλλες χώρες, όπου η κατάργηση της γουνοποιίας αποφασίστηκε πιο πρόσφατα, βρίσκονται σε μεταβατική φάση σταδιακής συρρίκνωσης της βιομηχανίας γούνας, με στόχο την ολική της εξάλειψη το αργότερο μέχρι το 2025. Πρόκειται για τη Γαλλία, τη Σλοβακία, τη Νορβηγία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, την Ιρλανδία και την Τσεχία, ενώ υπάρχουν πολλές ακόμη χώρες όπου προετοιμάζονται τα νέα νομικά πλαίσια που θα φέρουν τέλος στη γουνοποιία (ανάμεσά τους η Πολωνία, η Βουλγαρία, η Ουκρανία και η Εσθονία). 

Και ενώ τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη τάχθηκαν υπέρ της απαγόρευσης της γουνοποιίας, μια μειοψηφία εναντιώθηκε στην πρόταση αυτή αλλαγής : πρόκειται για τη Ρουμανία, την Λιθουανία την Ουγγαρία και την Ελλάδα. Για ακόμα μία φορά αρνούμαστε, ως χώρα, να αναγνωρίσουμε δικαιώματα στα ζώα και να αφήσουμε πίσω βίαιες πρακτικές. Θα μπορούσαμε να καταργήσουμε την εκμετάλλευση ζώων για τη γούνα τους και να στραφούμε στην παραγωγή συνθετικής γούνας, επιδοτώντας τη μεταστροφή και όχι την γουνοποιία στην σημερινή της μορφή. Αλλά όχι. 

Αντί να στηρίξουμε την πρόταση απαγόρευσης μιας τόσο βάναυσης βιομηχανίας, ντροπιαζόμαστε χρηματοδοτώντας την. Μάλιστα ο προηγούμενος υπουργός αγροτικής ανάπτυξης, δήλωσε ευθαρσώς υπέρ της γουνοποιίας στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας & Αλιείας της ΕΕ, τονίζοντας ότι «δεν θεωρούμε πρέπουσα την απαγόρευση της νόμιμης αυτής δραστηριότητας». 

Όχι: 
η κατάργηση της εκμετάλλευσης και πρέπουσα είναι, και αναγκαία για λόγους δημόσιας υγείας και, κυρίως, επιτακτική από ηθικής πλευράς. Δεν μπορεί κανένας πολιτικός να μιλάει εκ μέρους του ελληνικού λαού, υπέρ βίαιων πρακτικών με τις οποίες συμφωνεί μόνο μια μειοψηφία που βιοπορίζεται από αυτές, και οι οποίες θα  έπρεπε να  ανήκουν στο παρελθόν.

 Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό, για αυτό και η νομοθεσία οφείλει να αλλάζει. Έμπρακτα, και στις σχετικές τοποθετήσεις του νυν υπουργού αγροτικής ανάπτυξης, κ. Αυγενάκη, ελπίζουμε να προβληθεί η Ελλάδα ως εξελισσόμενη, και όχι ως προσκολλημένη στο παρελθόν και στη βία, χώρα.